efbaits

Het Notenmonster

Vrijdagochtend 11 maart 2016 om half drie vertrekken Pascal en ik richting het zuiden, we gaan 2 weken op de Eilandstek van Rainbow vissen. 2 weken vissen betekent dat er behoorlijk wat materiaal en voer meegaat. Omdat we onderweg ook nog wat spullen moeten afleveren, zijn we blij dat we de remorque van Kenzo’s vader mogen lenen (nog bedankt daarvoor!).

Na een lange, maar voorspoedige rit komen we in de middag aan op het droomwater waar we al regelmatig hebben mogen vissen. Direct komen we wat bekenden van Rainbow tegen en die weten ons te vertellen het de afgelopen week zeer rustig was, slechts 1 of 2 vissen per stek. De week direct na het kalken was het nog goed (zowel Kenzo als Thijs hadden ieder 9 vissen), maar daarna was het vrijwel stil gevallen. En de komende 2 weken beloofden niet veel goeds, want er zou die 2 weken een fors hoge druk gebied boven onze regio liggen, met een wind die uit de noordelijke en oostelijke richtingen zou komen. Vorig jaar had ik al mijn Rainbowtrips met dit weertype te maken en dat zijn zeer ongunstige omstandigheden. Het is dan nog harder werken dan normaal om een paar vissen te kunnen vangen. Al snel komt Pascal (de eigenaar) ons hartelijk begroeten en hij voorziet ons van een paar lekkere drankjes. De eilandstek blijkt al vrij te zijn en we mogen van Pascal al ons kamp gaan opbouwen. Door alle regen van de laatste maanden is het terrein slecht begaanbaar en Pascal is zo vriendelijk om de remorque met zijn terreinwagen naar de parkeerplaats te brengen vanwaar we de boten kunnen inladen en naar het eiland kunnen varen. Zo rond het donker staan onze tenten en hebben we ze ook al in kunnen richten. Aangezien Pascal en ik allebei een drukke tijd achter de rug hebben en we ook nog allebei vlak voor de trip een week geveld zijn door de griep, gaan we al vroeg de slaapzak in.

Naast de vertrouwde bollen (Decennia, White Trinity, Secret en Black Mamba) hebben we deze keer ook een nieuwe bol mee om te testen. Pascal vertelde in december over een nieuw poederflavour wat hij had en ik vond dat een zeer interessante flavour om een in een nieuwe bol te verwerken. Hoewel we het erg druk hadden, besloot Pascal om uiteindelijk een nieuw recept te maken met die flavour erin. Dan duikt hij in zijn hok, zorgt dat zijn brein op dreef raakt, gooit er wat toverspreuken tegen aan en opeens komt er witte rook uit het hok (of was het nou zijn oren…J). In ieder geval had hij een recept bedacht en we hebben daar bollen van gedraaid. Toen ze eenmaal klaar waren gaf de smaak en structuur mij direct veel vertrouwen, dus ik zou er zeker een aantal hengels mee gaan vissen. Na een goede nachtrust beginnen we ’s ochtends eerst met een lekker ontbijtje en een bak koffie of thee. We hebben allebei al een aantal malen op het eiland gevist en geven elkaar tips over de stekken aan elkaars kant. In de middag hebben we alle hengels op hun plaats liggen.

Nog diezelfde middag loopt de eerste hengel bij mij af. Het is op een stek waar mijn Engelse vriend Paul Hudson tijdens een gezamenlijke zomersessie een aantal hele mooie vissen heeft gevangen, dus verwachtingsvol pak ik de hengel op….om geconfronteerd te worden met een brasem van circa 2,5 kilo. En dat nog wel op een Brazil Nut…. Maar goed, er is actie en ik sta op brasemgebied alvast voor. ’s Nachts gaat een hengel af en na een mooie dril mag ik een fraai schub van 24.7 kilo verwelkomen, gevangen op de Decennia. Dat is een snelle en goede start van de sessie, dat geeft hoop. ’s Middags schiet er een vis los en vervolgens werd het angstvallig stil; niet alleen bij ons, maar vrijwel het gehele water. Nu raken Pascal en ik niet snel in paniek, we weten dat de weersomstandigheden ongunstig zijn en dat het taai zal worden, maar toch hebben we er vertrouwen in dat we een paar mooie vissen zullen vangen. Ondertussen vermaken we ons met lezen, slap ouwehoeren en de muziek. “Let’s Marvin Gaye and get it on” komt 5 keer per dag voorbij over de radio en Pascal zingt het mij iets te enthousiast mee, dus voor de rest van de sessie is mijn motto ‘watchyour back’.

Iedere dag vaart 1 van ons naar de overkant om het ontbijt (chocobroodjes, croissants) en de lunch (stokbroden) te halen en direct bij onze buren van stek 19 en stek 21 te vragen hoe het op de rest van het water is. Geregeld probeert Pascal dan zijn gooikwaliteiten en katapult vaardigheden te testen. Hij mag vroeger in het leger dan wel een goede schutter zijn geweest, met de boilie weet hij mij niet te raken, terwijl ik toch niet de kleinste ben J.

 Woensdagmorgen om half 7 gaat er een hengel van Pascal en hij weet een mooie schub vakkundig in het net te krijgen. Op de kant gaat de weegschaal naar 23.4 kilo! Beide gaan we in ieder geval niet met een blank naar huis en we hebben allebei al een mooie vis. Een paar uur later van ik een schub van 14 kilo, mijn eerste op de nieuwe testbol!

En net na middernacht van ik op een andere hengel een schub van 16.2 kilo, ook op de nieuwe bol. Om zes uur ’s ochtends volgt er een spiegeltje van 6 kilo; klein, maar met een oh zo mooi schubben patroon. Een vis om te koesteren voor later, en ook deze is gevallen voor de nieuwe bol. We zijn ondertussen aan het brainstormen over een naam voor de nieuwe bol en als je dan input van Peeke " Gino "krijgt, dan komen de meest idiote namen voorbij. Wel leuk om allerlei rare namen voorbij te horen komen en uiteindelijk blijft de naam NUTZILLA bij iedereen het beste hangen. Peeke is heel vaardig met de grafische pakketten op de computer en stuurt al heel snel een prachtig ontwerp door!

Om half 5 in de middag is Pascal weer aan de beurt en hij vangt een mooie schub van 22 kilo. Tot nu toe vangen we hoofdzakelijk schubs, maar dat is een trend die we in de koudere maanden wel vaker zien. De schubkarpers lijken langer actief bij koudere watertemperaturen, de spiegelkarpers op Rainbow lijken minder actief te zijn bij koudere watertemperaturen. Vrijdagmorgen om half elf gaat mijn verre hengel in de baai af. Ik had hem gisteren verplaatst en ook hier een Nutzilla aan gehangen. Na een mooie dril weet ik een prachtige schub te vangen die 25,4 kilo blijkt te wegen. We vangen iedere dag 1 of meerdere vissen dus we hebben er alle vertrouwen in. Maar zoals het in een vissersleven gaat…..vervolgens blijft het bijna 86 uur héél stil. Behalve dan dat Pascal op maandag een dikke brasem vangt van een kilo of 5 en mij op dat gebied inhaalt. Praet begint warm te draaien en ik moet dus op gaan passen J

Dinsdagmorgen om half 1 gaat er bij mij een hengel af die al een paar dagen in lag; er komt een spiegel van 11,5 kilo in het net, gevangen op de Secret. Eindelijk hebben we weer een karper. Maar de woensdag verloopt heel stilletjes. Onze buren op 21 weten een aantal vissen te vangen gedurende de week, met een enkele 20+ vis erbij. Het is hun eerste Rainbowtrip en dan is het goed als je in zulke omstandigheden een aantal vissen weet te scoren; goed gedaan mannen!

PARTY TIME

Woensdag maakt Pascal frieten op traditioneel Vlaamse wijze klaar, en samen met een biefstuk en wat saus genieten we van een heerlijke maaltijd. En die overheerlijke blikjes Heineken ontbraken natuurlijk ook niet! De Belgen kunnen zeggen wat ze willen, maar feit is dat in een Belgische test, met blinddoeken om, Heineken alle grote Belgische bieren versloeg (en toch blijven beweren dat jullie Jupiler drinken en Heiniken uitpissen J).  Donderdag om kwart voor 4 in de morgen gaat mijn verre hengel weer af, en weer komt er een mooie schub op de Nutzilla binnen, de grootste tot nu toe, namelijk 25,7 kilo. Omdat ik hoorde dat er inmiddels enkele vissen op het meer op ondieper water werden gevangen en ik in de baai ook wat ondieper begon te vangen, heb ik gisteren een hengel achter een eiland gelegd. De wind zou de laatste paar dagen gaan draaien en de luchtdruk zou wat omlaag gaan. De stek achter dat eiland leek mij en ik had er dan ook wat Nutzilla’s  gestrooid. Gedurende de ochtend laat Pascal zijn verrekijker in het frituurvet van gisteren vallen. Ik lach er smakelijk om en denk dat het een domme fout is, maar niets is minder waar. Pascal leert mij het nut van “het verrekijker in frituurvet gooien”. Als je daarna het vet er goed vanaf veegt en hem met keukenpapier heel mooi poetst, gaat je verrekijker er heel mooi van glimmen. Pascal, bedankt voor deze briljante tip! Terwijl ik deze truc van Pascal leer, geeft de hengel achter dat eiland 1 piep geeft en ik de top zie buigen. Snel loop ik er naar toe en stap met de hengel in de boot. Terwijl ik er naar toe vaar trekt de vis behoorlijk en gaat de drijfbal iedere keer onder. Als ik om het eilandje heen vaar en in de buurt van de vis de druk opvoer, slaat de vis een enorme kolk in het water. Die konden ze op en paar honderd meter afstand horen. Ik weet dan dat het om een goede vis gaat. Na niet zo lange, maar toch spannende dril wil ik de vis gaan scheppen. Al snel blijkt dat ik de vis niet zo makkelijk naar me toe krijg en dat ik het net toch redelijk diep moet steken. Maar ik weet hem erin te krijgen. Van bovenaf zie ik een goede vis en denk “die lijkt wel een beetje op Scarface”. Maar aangezien met mijn postuur het niet zo verstandig is teveel over de rand van de wat onstabiele bootjes te gaan hangen besluit ik bij de kant wel verder te kijken. Als ik terugvaar roept Pascal over het water of ik hem op de Nutzilla heb gevangen. Ik heb hem inderdaad op de NUtzilla gevangen, maar ik besluit hem even te pesten en roep dat ik een vis op de Brazil Nut heb…Bij de kant aangekomen neemt Pascal het net van me over. Als hij hem wil liften zien we dat de vis te groot is om zo te liften, dus terwijl ik het net vasthou, haalt Pascal de weighsling. Daarin is de vis veel veiliger naar de onthaakmat te brengen. Ik meer de boot aan en stap uit en samen lopen we met de vis naar de mat. Als ik de sling open en de vis in volle glorie zie, weet ik dat het inderdaad Scarface is en dat het over de 35 kilo zal gaan! Ik kan mijn geluk nu al niet op. Ik onthaak de vis en haal hem uit het net; we stellen de weegschaal nogmaals goed op 0 (met natte sling) en wegen de vis.

De ReubenHeaton geeft 38,2 kilo aan!!! Happy Days zou Paul zeggen, maar ik slaak een oerkreet. We feliciteren elkaar met de vangst. Na in 2014 Ten Scale op 36.2 en Eric’s Common op 37.5 te hebben gevangen, is de kans niet zo groot om je PB nog eens te verbreken en als dat dan toch lukt, dan ben je dolgelukkig. Wat een vis! David van stek 21 had het op de heenreis er met zijn maat over gehad dat hij graag Scarface wilde vangen, en ik mag deze topvis nu in mijn handen houden. Aangezien David freelance fotograaf is met hele goede apparatuur, komt hij naar ons gevaren om mee foto’s en films te maken. We nemen snel een paar foto’s op de kant, maar vissen van dergelijke gewichten moet je niet op de mat laten liggen, dus ik ga snel met kleding en al het water in, zodat de vis veel veiliger en comfortabeler is en zijn eigen gewicht hem niet hindert. Pascal en David maken een serie foto’s terwijl tegelijkertijd de filmcamera’s draaien. Bedankt daarvoor mannen!

Zo snel mogelijk zetten we dit prachtige notenmonster terug. David wil eigenlijk terugvaren naar zijn stek, dus ik hou in het water zijn boot vast. We staan zeker nog een kwartier zo te praten, terwijl de watertemperatuur maar 11 graden is en ik er al die tijd met mij kleren in sta. Zo’n vangst moet wel hartverwarmend zijn, want zelfs als ik uiteindelijk het water uitkom, heb ik totaal geen last van de kou. Terwijl ik droge kleren aantrek, realiseer ik me dat dit nu mijn 3^e vis is van 80 engelse ponden of meer. 1 is al weinig mensen gegeven, en ik heb er 3…..als je met EFB vist heb je blijkbaar een streepje voor bij de hogere krachten JJ Zeker is dat, sinds ik met EFB ben gaan vissen, mijn vangsten qua gewichten duidelijk verbeterd zijn en ik qua aantallen omhoog ben gegaan.

Even terzijde: natuurlijk speelt geluk ook een rol, maar hoe je vist is ook belangrijk en de kwaliteit van het aas is zeer belangrijk. Ik zie teveel vissers die massa’s geld uitgeven aan hun visgerief, maar vervolgens wel willen besparen op het aas. Maar de vis ziet niet hoe mooi je tent is of hoe duur die hengel of molen is. Het enige dat hij tegenkomt is het aas en dat is dus grotendeels bepalend of je hem vangt of niet. Mijn praktijkervaring leert dat een goede kwaliteitsbol het op de lange termijn altijd wint van een schrale crapbol van een paar euro. Bovendien zijn goede kwaliteitsbollen veel beter voor de vis en voor de waterkwaliteit. Bespaar daarom nooit op je aas! Nadat Pascal en ik de vangst van Scarface met het nuttigen van een biertje hebben gevierd, vaar ik de hengel weer uit en vertel ik Pascal dat alle hengels nu voor hem zijn. Zijn kant loopt moeilijk en hoewel ik graag veel vissen vang en het liefst zo groot mogelijk, wil ik toch ook graag dat mijn maat ook veel en groot vangt; je wilt tenslotte dat de sessie voor allebei een succes is en wat dat betreft zijn Pascal en ik allebei types die de ander ook het beste gunnen. Ik ben met mijn serie vissen meer dan tevreden, dus ik hoop dat Pascal er nog een paar mooie uit sleurt. Ik ga douchen en wat biertjes voor onze buren halen, de traditie leert dat je bij een PB trakteert.Pascal dient dan overigens op speciale bieren getrakteerd te worden (dus de lezer is alvast gewaarschuwd), die ga ik voor hem meenemen na de sessie.News travelsfastthey say, ik krijg al snel felicitaties vanuit meerdere landen.

Vrijdagochtend om kwart voor 7 gaat mijn verre hengel weer af en Pascal weet na een woeste dril een fraaie schub van 21.8 kilo te landen; jullie mogen raden op welke bol…. Pascal heeft nu de smaak te pakken en komt helemaal los. Om half 1 vangt hij een 19.8 schub op zijn eigen hengels. Laat in de middag ben ik alvast een eerste vracht spullen  terug aan het varen en in de auto aan het laden, als Pascal nog een aanbeet op mijn hengels krijgt. Nu vangt hij een 12 kilo schub.  En hij is niet te stoppen want hij houdt de eer van België hoog  en vangt wéér een brasem en weet die Hollander zo met 2-1 te verslaan in het brasemen. Ik buig mijn hoofd nederig voor deze ‘Roi du Breme’. Kwart voor 8 ’s avonds gaat er weer een hengel van Pascal af, deze keer een spiegel van 6 kilo, die er voor zorgt dat ons gemiddelde van deze trip net onder de 20 kilo zal eindigen. Zaterdagmorgen zijn we aan het inpakken als Pascals verre hengel voor de 3^e keer in nog geen 24 uur afgaat (weer op Nutzilla) en hij weet nog een prachtige 21.8 schub te landen. Uiteindelijk weet Pascal dan ook 4 vissen van 20+ te vangen en eindigt de sessie in opperbeste stemming. We hebben een aantal schitterende vissen gevangen en de eerste test van de nieuwe boilie is goed verlopen.

Wanneer we bij de eigenaar afrekenen, krijgen we allebei een fles champagne vanwege de vangst van Scarface. We nemen hartelijk afscheid en weten dat we over een paar maanden weer aan dit prachtige meer mogen vertoeven. Ik wil graag Pascal Joussemeau en zijn famile bedanken omdat wij hier nu al jaren mogen vissen en zij een ongekende gastvrijheid en service bieden. Rainbow is een 2^e thuis. En Pascal ‘Frituur” Praet wil ik bedanken; niet alleen voor de schitterende kwaliteitsproducten van EFB, maar ook voor zijn aangename gezelschap en zijn fantastische zangkunsten.

Tot slot nog een vraag aan de lezers van dit verhaal en klanten van EFB: als Pascal een nieuwe bol bedenkt, dient deze eerst uitvoerig getest te worden voordat deze voor de klanten beschikbaar kan komen. De nieuwe bol heeft het op Rainbow goed gedaan, maar dat wil niet zeggen dat de bol het op ieder water goed zal doen. Rainbow heeft bijvoorbeeld een hele andere zuurgraad dan de meeste andere wateren en dit was letterlijk de eerste keer dat met deze bol is gevist. Pascal zal de nieuwe bol eerst door de teamleden op verschillende wateren laten testen; het kan zijn dat op basis van de ervaringen de bol aangepast wordt. Pascal wil er zeker van zijn dat hij zijn klanten een goede bol aan kan bieden en daarom is een langere testperiode nodig. Vraag hem daarom s.v.p. nog niet om deze bol, hij is simpelweg nog niet beschikbaar. Pas als de bol op meerdere wateren is getest en de samenstelling is geoptimaliseerd, zal EFB deze bol op de markt brengen. Pascal zal zelf wel door laten schemeren wanneer deze bol beschikbaar komt (waarschijnlijk laat in het jaar); hopelijk hebben jullie het geduld om tot die tijd te wachten. Ik denk dat het de moeite waard is, ik heb het volste vertrouwen dat Pascal weer een prachtig en succesvol product aan het EFB gamma weet toe te voegen!

Bedankt voor jullie aandacht en interesse voor EFB. Team EFB wenst jullie vele vangsten en mooie avonturen toe. En vergeet niet om van de prachtige natuur te genieten en respecteer de natuur en laat haar schoon achter. De vangst van een mooie vis is waar we het voor doen, maar de weg er naartoe, het genieten van de natuur en de lol met je vismaat zijn net zo belangrijk!

Tot de volgende keer.