efbaits

Droomsessie

Elf augustus om vijf voor zes haalt Madonna mij uit men slaap… Een helsere kreet bestaat er niet! Plots komt het besef dat het jaarlijks verlof er al weer op zit. Weg drie mooie weken waarin er een reis in zat met de vriendin naar Amsterdam om daarna direct weer te vertrekken als begeleider voor de jeugd naar Etang 5 te Frankrijk. Drie top dagen voor de jonge kerels die mee waren en dat allemaal geregeld door de chief van EFB Pascal Praet !

De ene kon een nieuw Pb in het net loodsen de andere leerde dan weer bij voor de volgende trip naar Frankrijk. In het kort een top driedaagse sessie! Maar nu… back to reality. Het gaat niet vooruit op het werk, ik geraak niet terug in het ritme. Nu geen probleem want binnen vier dagen is het al terug verlof om dan twee dagen later te vertrekken naar La Vigne Feuillette. Twee dagen heb ik nodig om alles voor te bereiden voor de sessie. Alles klaar zetten, particles koken, drie dubbel checken of ik niets vergeten ben, auto laden en dat allemaal maal twee want men vader vergezelt me op mijn sessie. Samen met Pascal, andere vrienden en EFB-members hebben we het water afgehuurd. De doorreis ging zonder al te veel problemen en eenmaal aangekomen op stek vijf viel ik bijna van mijn stoel van wat ze de vorige week allemaal hadden gevangen met als laatste zin: naar het einde van de week toe begonnen de vissen echt los te komen.

Dat belooft! Eerst rustig het kampement opgezet om daarna de lijnen, naar de avond toe, uit te varen. Ik koos voor men vertrouwde secret die ik altijd naar Frankrijk mee neem en men vader nam de bacons voor zijn rekening. Eenmaal dat de lijnen inlagen was het genieten van de zonsondergang. Veel verwachte ik niet van de eerste avond.. Tot dat de ene bieper het letterlijk uit schreeuwde! Als reflex op de bieper liep ik zo snel naar men hengel dat ik halverwege voluit onderuit ging en vier seconden later stond ik te drillen. Adrenaline zeker. Zodanig gefocust op de dril dat ik eigenlijk niet besefte dat ik met men vaders extra hengel in men handen stond en het eigenlijk zijn beurt was. De vis zat in het net en toen viel het me in. Geen probleem zei men vader en men reactie was: het is toch gene dikn.. Tot men weighsling aan de unster hing een 19,3kg spiegel, een mooiere start kon niet! Lang moesten we niet wachten op de eerste twintig plus want de volgende ochtend was hij daar een prachtige schub van 20,5kg op de secret. Mijn geluk kon niet op.

Na wat tips van Pascal (bedankt!) legden we men vaders extra hengel een meter of twee dichter. Je kent het wel, je legt een extra hengel in op zo’n biepertje die heel veel lawaai maakt met een enkele knop (de on/off knop) en je mag drie keer raden welke hengel er de dikste vissen op leverde. Dan kon het niet meer op. Drie veertigers op een dag was normaal zelfs die ene dag hadden we er vier. De tweede nacht had ik voor de tweede keer mijn Pb verbroken met een schub van 22,2kg. Dan plots ongeveer halverwege de week krijgt dat extra hengeltje een tuut waarna de top wat heen en weer beweegt en daarna als fluiter vertrekt. Het was mijn vader zen beurt. We hadden al beslist om als die stok afloopt om op de picknicktafel te staan om hem zo gemakkelijker over het kruid te kunnen trekken en dan iemand in het water om te scheppen. De vis bonkt rustig voort en mijn vader krijgt hem niet hoger waarna hij de vraag stelt of hij moet druk zetten. Niet doen laat hem maar rustig doen is men antwoord. Plots zie ik zen grote kop uit steken en daar achter een massief schubben lijf. Ik twijfel niet en duw het net onder de vis waarna ik zelfs een beetje moet schudden om hem erin te krijgen. Tiens dat heb ik alleen nog maar had bij het witvissen en dat is meer dan acht jaar geleden. En? Vraagt men vader. Ik denk dicht tegen te dertig. Eenmaal aan de unster stopt de naald op 28,7kg. Proficiat pa!

Dan plots een uurtje na het terug zetten van de massieve schub zegt mijn vader iets dat bij mij inslaat als een bom.” Het is een mooie afsluiter…” Zo’n 33 jaar geleden heeft men vader een zwaar moto accident gehad waarbij een vol jaar in het ziekenhuis gelegen heeft en de gevolgen daarvan beginnen zich nu te tonen. Pijn in zijn nek, iedere nacht afzien want het was in en uit de bedchair. Dit was toch zeker een van zijn laatste vistrips naar Frankrijk. Dit meen ik oprecht het is je die vette schub gegund!! Het was de leukste trip tot nu toe. Veel heb ik gelachen toen het toch zeker twintig minuten duurde tot je wakker was ondertussen lag mijn vis al op de mat en was hij al gewogen. Zeker doen we nog een sessie! De volgende dag was het mijn beurt om een dikke vis in het net te loodsen. Na een wat logge dril zat hij al vrij vlug in het net. Eenmaal aan de unster stopte de naald op 25,3kg.

Tjakka!! 

Die verdomde bacon doet het toch maar weer terwijl de aanbeten op de secret wat terug geschroefd worden. De laatste twintig plusser werd gevangen de vrijdagnamiddag. Een 23,3 spiegel was voor even de mijne. Zaterdag was het al ferm afgekoeld en begonnen de vissen rond te trekken en daalden onze aanbeten ferm. Er kwamen nog drie karpers uit met als topper een 19kg. Zondag was het tijd om op te schommelen en nog wat te gaan napraten bij Steve en Pascal. Den Steve had toch nog een paar visjes kunnen strikken met als mooiste een 17kg volschub. Daarna hoorde ik het nieuws dat Niels Praet getoond heeft aan zijn vader hoe hij moet vissen door een 32kg schub te vangen! Profciat Niels met je nieuw Pb! Wij gingen naar huis met twee 25 plussers, elf 20 plussers, dertien 15 plussers, eenentwintig vissen tussen de tien en vijftien kilo en slechts zeven onder de tien kilo waarvan de kleinste 7,8kg. Ik had in een week vier keer mijn Pb verbroken.

Kortom het was een echte top week met dank aan EFB voor de top boilies!!

Tight lines.